Δευτέρα 18 Ιουλίου 2016

10 βιβλία (ξένης) λογοτεχνίας για να πάρεις μαζί σου αυτό το καλοκαίρι


Από τα ράφια των βιβλιοπωλείων στη βαλίτσα των διακοπών. Τα καλύτερα ξενόγλωσσα βιβλία πεζογραφίας –πλην αστυνομικών- που κυκλοφόρησαν φέτος.

Αν η βιβλιοθήκη σας δεν έχει λυγίσει από τους τόμους που έχετε βάλει στην άκρη για να διαβάσετε στις διακοπές, ιδού οι προτάσεις μας για ανάγνωση αυτό το καλοκαίρι. Κι αν κάτι μας ξέφυγε, συγχωρήστε μας.
  1. «Μπέττυ» του George Simenon από τις εκδόσεις Άγρα. Ένα ψυχολογικό θρίλερ, μια περιπέτεια στα όρια της αντοχής τους ανθρώπου, δοσμένη με την διορατικότητα, τη λεπτότητα και τον κυνισμό (ή την απουσία συναισθηματολογίας) που χαρακτηρίζει τα έργα του μεγάλου Βέλγου. Οι φίλοι του Σιμενόν θα το λατρέψετε∙ εκείνοι που δεν τον γνωρίζετε, θα ανακαλύψετε ένα καινούργιο κόσμο.
  2. «Ο ταξιδιώτης του αιώνα» του Αντρές Νέουμαν από τις εκδόσεις Opera. Μεγαλόπνοο, εμπνευσμένο και απαιτητικό, το έργο του Νέουμαν είναι μια κατάδυση στα βαθιά της ευρωπαϊκής ιστορίας της σκέψης και της λογοτεχνίας, από έναν αργεντίνο πεζογράφο που θα μας απασχολήσει πολύ τα επόμενα χρόνια.
  3. «Η υπέροχη φίλη μου» της Έλενα Φερράντε από τις εκδόσεις Πατάκη. Τα εκδοτικά φαινόμενα –και η Φερράντε είναι αναμφίβολα ΤΟ εκδοτικό φαινόμενο της εποχής παγκοσμίως- είναι γενικά ύποπτα. Όμως, ο πρώτος τόμος της «Τετραλογίας της Νάπολης» φέρνει στην επιφάνεια μια συγγραφέα –άγνωστων στοιχείων – το Φερράντε είναι ψευδώνυμο- σπάνιου ταλέντου και ευαισθησίας που καταφέρνει από την πρώτη κι όλας παράγραφο να μας εισάγει στο νοσηρό σύμπαν της μεταπολεμικής Νάπολης όπου η Μαφία έχει παντού απλώσει τα πλοκάμια της και οι γυναίκες είναι πολίτες τρίτης κατηγορίας.
  4. «Αναβρασμός» του Χανς Μάγκνους Εντσενσμπέργκερ από τις εκδόσεις Εστία. Γνωστός στη χώρα μας κυρίως χάρη στα «Για μια θεωρία των μέσων επικοινωνίας» (εκδ. Επίκουρος) και «Το σύντομο καλοκαίρι της αναρχίας» ( εκδ. Οδυσσέας), ο γερμανός ποιητής και συγγραφέας γενικότερα αποδεικνύεται εδώ, για άλλη μια φορά, επιδέξιος ανατόμος της γενιάς του. Βουτώντας στα σκοτεινά νερά της νιότης του φιλοτεχνεί ένα μυθιστόρημα-ντοκουμέντο φτιαγμένο από τα θραύσματα των ονείρων, των σκέψεων, των αισθημάτων αλλά και των γεγονότων που επισκίασαν την ταραγμένη δεκαετία του ’60. Απολαυστικό και διδακτικό ταυτόχρονα.
  5. «Ένας πύργος στη Γερμανία. Ζιγκμαρίνγκεν» του Pierre Assouline από τις εκδόσεις Πόλις.Ο Γιούλιους Στάιν, προικισμένος μουσικός, αφήνει την τέχνη του, για να γίνει μπάτλερ σε έναν πύργο στο Ζιγκμαρίνγκεν της Βάδης-Βυρτεμβέργης την ώρα που ο πόλεμος γύρω του λυσσομανά. Στον πύργο εγκαθίστανται τα μέλη της γαλλικής κατοχικής κυβέρνησης που, κάτω από την ψευδαίσθηση ότι η ναζιστική κυριαρχία θα διαρκέσει για πάντα, δημιουργούν ένα ιδιότυπο δικό τους μικρόκοσμο. Εντυπωσιακό.
  6. «Ας αρχίσει η γιορτή» του Νικολό Αμανίτι από τις εκδόσεις Καστανιώτη. Μια από τις ευφυέστερες σάτιρες που κυκλοφόρησαν τα τελευταία χρόνια, μια αριστοτεχνική τοιχογραφία μιας κοινωνίας σε αποσύνθεση, της μπερλουσκονικής Ιταλίας, από τον μαέστρο του είδους Νικολό Αμανίτι. Την μετάφραση υπογράφει κατά το ήμισυ ο Ανταίος Χρυσοστομίδης.
  7. «Λάιλα» της Marilynne Robinson από τις εκδόσεις Μεταίχμιο.Απέσπασε το Βραβείο Πούλιτζερ λογοτεχνίας το 2005 και το άξιζε. Αφηγείται την περιπλάνηση μιας άστεγης και πάμφτωχης νεαρής στην Αμερική του οικονομικού κραχ μέσα από τη γραφή μιας συγγραφέως που αποτελεί μύθο για τα αμερικανικά γράμματα.
  8. «Σταθμός έντεκα» της Emily St. John Mandel από τις εκδόσεις Ίκαρος. Ένα σκοτεινό μυθιστόρημα –θα μπορούσαμε να το περιγράψουμε ως δυστοπικό- από μια νεαρή συγγραφέα που θα συναντήσουμε πολλές φορές στο μέλλον. Ένας διάσημος ηθοποιός του Χόλυγουντ, παθαίνει καρδιακή προσβολή πάνω στη σκηνή κατά τη διάρκεια παράστασης του Βασιλιά Ληρ και γίνεται η αφορμή για ξετυλιχθεί η ιστορία. Δώστε ιδιαίτερη προσοχή στο εξώφυλλο, ένα πραγματικό έργο τέχνης από έναν εκδοτικό οίκο που κάθε βιβλίο του είναι ένα πραγματικό διαμαντάκι.
  9. «Το κορίτσι από τη Δανία» του Ντέηβιντ Έμπερσοφ από τις εκδόσεις Αλεξάνδρεια. Το βιβλίο που ενέπνευσε την ομότιτλη ταινία είναι ένα συναρπαστικό αφήγημα, μια ερωτική ιστορία σπάνιας δύναμης που θα σας κρατήσει καθηλωμένους στις ξαπλώστρες σας.
  10. «Καλοκαίρι» της Edith Wharton από τις εκδόσεις Παπαδόπουλος. Ένα κλασικό έργο, ένα μυθιστόρημα ενηλικίωσης από τη γυναικεία σκοπιά, που, ιδιαίτερα οι γυναίκες, πρέπει να διαβάσουν απαραιτήτως. 
Πηγή www.newpost.gr

Μπορούν τα σκυλιά να καταλάβουν τι λέμε; Τι λένε οι έρευνες

Ο καλύτερος φίλος του ανθρώπου ξέρει να… ακούει
Οι επιστήμονες -αλλά και όσοι έχουν σκύλο για κατοικίδιο- γνωρίζουν καλά, ότι τα σκυλιά δείχνουν ιδιαίτερη προσοχή στα συναισθήματα που «βγαίνουν» από τη φωνή μας.
Ακούν αν ο τόνος της φωνή μας είναι φιλικός ή εχθρικός, πώς ανεβαίνει ή κατεβαίνει ο τόνος της φωνής μας, ακόμη και ο ρυθμός της ομιλίας μας.
Τι συμβαίνει όμως με το νόημα των λέξεων που επιλέγουμε;
Κάποιες έρευνες αναφέρουν, ότι οι πολύ έξυπνοι σκύλοι γνωρίζουν μερικές εκατοντάδες λέξεις. Όπως αναφέρει δημοσίευμα του npr.org, ο Chaser, ένα μπόρντερ κόλι από τη Νότια Καρολίνα είχε μάθει 1.022 ουσιαστικά και εντολές.
«Πέρα όμως από αυτές τις ελάχιστες έρευνες, υπάρχουν λίγα στοιχεία ως προς το πώς τα σκυλιά διακρίνουν την ομιλία που περιέχει λέξεις με κάποιο νόημα, από τους ήχους» σχολίασε ο νευροβιολόγος Attila Andics από την ερευνητική ομάδα MTA-ELTE Comparative Ethology Research Group στη Βουδαπέστη.
«Γνωρίζουμε ότι τα σκυλιά καταλαβαίνουν από τον τρόπο με τον οποίο λέμε κάτι, όμως γνωρίζουμε ελάχιστα γύρω από το πόσα καταλαβαίνουν τα σκυλιά από αυτά που τους λέμε» πρόσθεσε ο ίδιος.
Μια ομάδα ψυχολόγων παρουσίασε πρόσφατα μια έρευνα στο επιστημονικό περιοδικό Current Biology, σύμφωνα με την οποία τα σκυλιά όντως δίνουν προσοχή στην έννοια των λέξεων. Μάλιστα, όπως υποστηρίζουν, τα σκυλιά επεξεργάζονται τις πληροφορίες αυτές σε ένα διαφορετικό τμήμα του εγκεφάλου τους από εκείνο στο οποίο επεξεργάζονται τα συναισθηματικά στοιχεία μιας ομιλίας.
Σχολιάζοντας τα αποτελέσματα της έρευνας της μεταπτυχιακής φοιτήτριας Victoria Ratcliffe από το πανεπιστήμιο του Σάσεξ, ο Andics ανέφερε το εξής: «Τα σκυλιά ήταν σε θέση να διακρίνουν ανάμεσα στις προτάσεις που είχαν κάποιο νόημα και σε αυτές που δεν είχαν νόημα».
Η έρευνα υποδηλώνει ακόμη, ότι ο εγκέφαλος ενός σκύλου «σπάει» το λόγο σε δύο τμήματα: τα συναισθηματικά στοιχεία και τη σημασία των λέξεων. Στη συνέχεια, επεξεργάζεται τα δύο αυτά «συστατικά» σε διαφορετικές περιοχές: τα συναισθηματικά στοιχεία στη δεξιά πλευρά του εγκεφάλου και τη σημασία των λέξεων στην αριστερή.
Η διαδικασία αυτή παρουσιάζει ομοιότητες με τον τρόπο που επεξεργάζονται την ομιλία οι άνθρωποι. Κι εμείς σπάμε το λόγο σε πολλά κομμάτια, όπως αυτό της σημασίας των ίδιων των λέξεων και τα συναισθηματικά στοιχεία που βγαίνουν από τον ομιλητή.
«Με τους ανθρώπους είναι όμως κάπως πιο περίπλοκη η διαδικασία. Πιστεύουμε ότι ο ανθρώπινος εγκέφαλος επεξεργάζεται πολλά στοιχεία της ανθρώπινης ομιλίας σε διαφορετικά στάδια και σε πολλές, διαφορετικές περιοχές του εγκεφάλου» είπε ακόμη ο Andics.
Παρόλ’ αυτά, σύμφωνα με τον ίδιο, η νέα αυτή έρευνα παρέχει ένα νέο τρόπο, με τον οποίο οι άνθρωποι θα μπορούσαν, ενδεχομένως, να επικοινωνήσουν καλύτερα με τους τετράποδους φίλους τους.
«Πείτε όλα τα συναισθηματικά στο αριστερό αυτί του σκύλου σας, ενώ για τις εντολές που θέλετε ο σκύλος σας να καταλάβει ξεκάθαρα και με ακρίβεια ‘στοχεύστε΄ προς το δεξί αυτί»
Πηγή www.animalplanet.gr 

Νάντια Κομανέτσι αφήνει άφωνο τον κόσμο με το "τέλειο δεκάρι"

1976: Η Ρουμάνα Νάντια Κομανέντσι παίρνει στους Ολυμπιακούς Αγώνες το πρώτο τέλειο δεκάρι στην ιστορία της ενόργανης γυμναστικής. Ήταν 15 ετών.


Η Νάντια Κομανέτσι είναι σήμερα 55 ετών. Ήταν η πρώτη αθλήτρια της ενόργανης γυμναστικής που βραβεύτηκε με το τέλειο 10, ενώ θεωρείται μία από τις κορυφαίες αθλήτριες στο άθλημα, καθώς και μία από τις κορυφαίες αθλήτριες σε όλα τα αθλήματα. Σαν σήμερα, άφησε άφωνο ολόκληρο τον κόσμο, κατακτώντας μια απάτητη κορυφή, το τέλειο δεκάρι στην ενόργανη γυμναστική. Ήταν μόνο 15 ετών και το όνομά της συνδέθηκε με την αρμονία, ήταν μια νίκη του ανθρώπινου σώματος που δάμαζε τη βαρύτητα. "Πάνω απ' όλα, πρέπει να νιώθεις τη δίψα να κάνεις κάτι απίστευτο..» έλεγε.
Το κορίτσι που άφησε άφωνο τον κόσμο στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Μόντρεαλ άφησε έχουν χυθεί τόνοι μελάνης. Στην αυτοβιογραφία της έριξε όσο φως η ίδια επιθυμούσε σε κάποιες από τις «σκοτεινές» πλευρές της ζωής της. Το όνομά της συνδέθηκε με πραγματικές και φανταστικές ιστορίες αλλά και σκοτεινές ιστορίες στη χώρα της, τη Ρουμανία του Τσαουσέσκου. Ένα είναι βέβαιο: Οφείλει τα πάντα στη σκληρή της δουλειά και την πνευματική της ευστροφία.
«Δεν φεύγω μακριά από μια πρόκληση επειδή φοβάμαι. Αντίθετα, τρέχω προς αυτήν, επειδή ο μόνος τρόπος να δραπετεύσεις από τον φόβο είναι να τον τσαλαπατήσεις με τα πόδια σου».
Τα λόγια αυτά, τα ακολούθησε σε όλη της τη ζωή. Η Κομανέτσι γεννήθηκε το 1961 σε μια εργατούπολη της Ρουμανίας, την Ονέστι. Οι γιατροί ενημερώνουν τη μητέρα της ότι στο κεφάλι της μικρής υπάρχει μια κύστη με υγρό και ότι, ακόμα και εάν το βρέφος ζήσει, θα πάσχει από νοητική υστέρηση. Η μητέρα θυμήθηκε τη ρωσική ταινία και ονόμασε το μωρό Νάντια. Θα μπορούσαν να την είχαν φωνάξει και «Τύχη», γιατί όχι μόνο η κύστη εξαφανίστηκε, αλλά και γιατί, όταν επέστρεψαν στο σπίτι τους, εξαιτίας μιας χιονοθύελλας κατέρρευσε η στέγη πάνω από το κρεβάτι της Νάντια, μόνο που η μικρή σώθηκε, γιατί λίγα δευτερόλεπτα νωρίτερα, τυχαία, την είχε απομακρύνει από εκεί ο παππούς της.
Η Κομανέτσι ήταν ένα υπερκινητικό αγοροκόριτσο που  στο νηπιαγωγείο παρίστανε τη γυμνάστρια και προπονούσε τα μικρότερα παιδιά. Αγαπημένο της παιχνίδι ήταν οι «ρόδες» (περιστροφική κίνηση του σώματος με ώθηση από τα χέρια που στηρίζονται στο έδαφος). Ετσι την εντόπισαν οι φημισμένοι προπονητές, ο Μπέλα και η Μάρτα Κάρολι. Ηταν μόλις έξι ετών. Ο πρώτος αγώνας ήταν μια αποτυχία (13η στο σύνθετο στο ρουμανικό πρωτάθλημα του 1969). Ο Μπέλα τής χάρισε μια κούκλα και της είπε να μη ξαναχάσει σε αγώνα. Τα λόγια του αποτέλεσαν την αρχή για μια συλλογή από κούκλες και επιτυχίες. Το 1970 έγινε σε ηλικία εννέα ετών η νεώτερη πρωταθλήτρια της Ρουμανίας.
«Η ζωή μου έγινε κατάμαυρη», γράφει στην αυτοβιογραφία της. Ήταν ερωμένη του υιού Τσαουσέσκου και «σκλάβα» στα περίεργα γούστα του; Ζούσε σαν βασίλισσα στη Ρουμανία, όταν οι υπόλοιποι συμπατριώτες της πεινούσαν; Έκανε απόπειρα αυτοκτονίας με χλωρίνη; Η ίδια δεν παραδέχεται τίποτα. «Ήμουν δυστυχισμένη το 1978. Δεν αποπειράθηκα, όμως, να αυτοκτονήσω επειδή είδα το αγόρι μου με άλλη κοπέλα. Ζούσα σ' ένα διαμέρισμα γεμάτο "κοριούς". Με παρακολουθούσαν συνεχώς πράκτορες. Έτσι, μια ημέρα τους έδειξα τη χλωρίνη και τους είπα ότι θα αυτοκτονήσω για να γλιτώσω», λέει.
Στους Ολυμπιακούς  Αγώνες του 1976, στο Μόντρεαλ μια μικρή αθλήτρια εκτελεί με απόλυτη ακρίβεια τις ασκήσεις της, σαν ρομπότ. Ξαφνιάζει τους πάντες με την ευλυγισία της και την απόλυτη εναρμόνιση του χρόνου και της χάρης των κινήσεών της. Και «τρελαίνει» τους πίνακες. Τα δεκάρια πέφτουν βροχή, αλλά ο πίνακας γράφει 1,00. Τι είχε γίνει; Τα ταμπλό δεν χωρούσαν τετραψήφιο νούμερο. Το ότι κάποια μπορούσε να αγγίξει την τελειότητα δε το είχε προβλέψει κανείς. Η Κομανέτσι κατάφερε το τέλειο 10 και γίνεται αθλήτρια της χρονιάς, αθλήτρια του κόσμου. «Θέλω να γυρίσω σπίτι μου, στη μαμά μου», λέει η μικρή Νάντια στους δημοσιογράφους που, εντυπωσιασμένοι, την ρωτούν για τη μεγαλύτερή της επιθυμία.
Τα επόμενα χρόνια είναι δύσκολα . Το κομμουνιστικό καθεστώς την απομάκρυνε από τους προπονητές της. Το διαζύγιο των γονιών της τη συνθλίβει. Παίρνει κιλά. Στο ευρωπαϊκό του 1977, παρά τα δύο χρυσά, δεν ήταν ο εαυτός της. Το 1978 της επιτρέπουν να επιστρέψει στους προπονητές της. Χάνει κιλά και το 1979 γίνεται η πρώτη γυμνάστρια που κερδίζει τρεις συνεχόμενους ευρωπαϊκούς τίτλους. Στο παγκόσμιο του 1979 «κόβει» το χέρι της στη δοκό αλλά, παρά την απαγόρευση των γιατρών, φεύγει από το νοσοκομείο για να βοηθήσει τη χώρα της να κατακτήσει τον αγώνα στο ομαδικό. Στους Ολυμπικαούς της Μόσχας, η κόντρα των καθεστώτων Μπρέζνιεφ - Τσαουσέσκου μεταφέρεται στα Ολυμπιακά ταπί. Η Γελένα Νταβίντοβα την κερδίζει και η Μόσχα αποθεώνει την Ολυμπιονίκη της.
Το καθεστώς Τσαουσέσκου φοβάται ότι ο κορυφαία του αθλήτρια θα αυτομολήσει στη Δύση. Το 1981 της απαγορεύουν την έξοδο από τη χώρα. Δουλεύει ως προπονήτρια παιδιών.  
Το 1989, με τη βοήθεια ενός οικοδόμου, του Κονσταντίν Πανέτ, περνάει λαθραία στην Ουγγαρία, την Αυστρία και φτάνει στην Αμερική. Αφήνει πίσω της μια μεγάλη συλλογή από κούκλες και μετάλλια. Απασχολεί τα σκανδαλοθηρικά περιοδικά και το Life γράφει για την «Πτώση ενός Αγγέλου». Συναντά στη ζωή τον Αμερικανό Ολυμπιονίκη, Μπαρτ Κόνερ. Ερωτεύονται και παντρεύονται το 1996, στο Βουκουρέστι.
Σαράντα χρόνια μετά τους Ολυμπιακούς του Μόντρεαλ, η Νάντια Κομανέτσι είναι μια γυναίκα γοητευτική. Ζει στην Οκλαχόμα, έχει ένα γιο, το δικό της γυμναστήριο και πλούσια φιλανθρωπική δράση. Το παραμύθι της ζωής της έχει ευτυχές τέλος.

Πηγή www.thetoc.gr