Εισαγγελική παρέμβαση για το Game of Love – Έρευνα και για το ΕΣΡ

Ο προϊστάμενος της Εισαγγελίας Πρωτοδικών, Ηλίας Ζαγοραίος, διέταξε την διενέργεια κατεπείγουσας έρευνας με διπλή κατεύθυνση

Στο στόχαστρο της Εισαγγελίας Πρωτοδικών τίθεται το τηλεπαιχνίδι «Game of Love».

Ο προϊστάμενος της Εισαγγελίας Πρωτοδικών, Ηλίας Ζαγοραίος, διέταξε την διενέργεια κατεπείγουσας έρευνας με διπλή κατεύθυνση, καθώς αναζητά ενδεχόμενες ποινικές ευθύνες των υπευθύνων του καναλιού αλλά και των αρμόδιων στελεχών του Εθνικού Συμβουλίου Ραδιοτηλεόρασης που έχουν την αρμοδιότητα για την επίβλεψη τηλεοπτικών προγραμμάτων.

Ο εισαγγελικός λειτουργός, που θα διενεργήσει την έρευνα, έχει εντολή να εξακριβώσει αν από την πλευρά των υπευθύνων του ΑΝΤ1 έχει διαπραχθεί το αδίκημα της παράβασης του νόμου περί ασέμνων.

Παράλληλα, ωστόσο, θα πρέπει να ελέγξει και αν στην υπόθεση του επίμαχου παιχνιδιού προκύπτουν στοιχεία σε βάρος των αρμοδίων του ΕΣΡ για το ενδεχόμενο διάπραξης του αδικήματος της παράβασης καθήκοντος .

Πηγη in.gr

Ψηφίστηκε το «χαράτσι» 2% σε υπολογιστές, smartphones και tablets

Η κυβέρνηση έφερε τροπολογία με την οποία επιβεβαιώνει την επιβολή εφάπαξ «εύλογης αμοιβής» 2% στις συσκευές υπέρ των δικαιούχων πνευματικών έργων, σε όλα τα «έξυπνα» κινητά τηλέφωνα (smartphones). O ίδιος φόρος υπέρ τρίτων επιβάλλεται και στα tablets και στους φορητούς και επιτραπέζιους ηλεκτρονικούς υπολογιστές (Η/Υ).

Η ανακοίνωση του ΣΕΠΕ

Με αφορμή την κατάθεση στη Βουλή τροπολογίας προς ψήφιση στη συνεδρίαση της 15ης Μαΐου 2018, για την τροποποίηση του αρ. 18 Ν. 2121/1993 με την παρ. 2 του άρθρου 54 του Ν. 4481/2017 περί εύλογης αμοιβής για ιδιωτική αναπαραγωγή, ο Σύνδεσμος Επιχειρήσεων Πληροφορικής και Επικοινωνιών Ελλάδας, (ΣΕΠΕ), εκφράζει για πολλοστή φορά την έντονη αντίθεσή του στο νόμο για την εύλογη αμοιβή των πνευματικών δικαιωμάτων με αφορμή τη συγκεκριμένη τροποποίηση και επισημαίνει τις σοβαρές συνέπειες που θα επιφέρει.

Όπως απεδείχθη με έρευνα και ειδική μελέτη που διεξήχθη, με τη σύμφωνη γνώμη και του Υπουργείου Πολιτισμού, προέκυψε πως το νέο ψηφιακό τέλος επιφέρει επιβάρυνση 24 φορές μεγαλύτερη από τις πιθανές προκληθείσες απώλειες. Αγνοώντας τα δεδομένα της μελέτης και παρά τις διαβουλεύσεις με την ηγεσία του Υπουργείου Πολιτισμού και τη δέσμευση για δίκαιη τροποποίηση της διάταξης, το αρμόδιο Υπουργείο δεν προέβη σε καμία βελτιωτική αλλαγή της τροποποίησης. Αντιθέτως, πέραν της πρόσθετης επιβάρυνσης 2% επί της αξίας σε ηλεκτρονικούς υπολογιστές, smartphones και tablets, επιβάλλεται επιπλέον, επιβάρυνση 6% για ηλεκτρονικές συσκευές εγγραφής ήχου και εικόνας και για ηλεκτρονικούς αποθηκευτικούς δίσκους άνω των 4GB. Επιβάρυνση η οποία έρχεται σε ευθεία αντίθεση και με την έμφαση που δίνει ο Πρωθυπουργός στον κεντρικό στρατηγικό ρόλο της ψηφιακής τεχνολογίας στο νέο αναπτυξιακό μοντέλο της χώρας, κομβικό σημείο για την έξοδο από την κρίση.

Επίσης, αξίζει να σημειωθεί πως πολλά Μέλη - Κράτη της ΕΕ των 28, όπως η Βουλγαρία, η Δανία, η Εσθονία, το Ηνωμένο Βασίλειο, η Ιρλανδία, η Κύπρος, η Λιθουανία, το Λουξεμβούργο, η Μάλτα, η Πολωνία και η Φινλανδία, δεν καταβάλλουν ψηφιακό τέλος. Επιπλέον με τη συγκεκριμένη επιβάρυνση -η οποία είναι πολλαπλάσια από ότι ισχύει σε Μέλη - Κράτη της ΕΕ που έχουν εφαρμόσει αντίστοιχο τέλος- η χώρα μας καθίσταται πλέον πρωταθλήτρια επιβαρύνσεων στον τομέα αυτό, έχοντας τα υψηλότερα ποσοστά “ψηφιακού τέλους” στην Ευρώπη.

Όπως τόνισαν και σε σημερινή έκτακτη συνάντηση στο Υπουργείο Πολιτισμού οι εκπρόσωποι του ΣΕΠΕ, είναι σαφές ότι μια τέτοια επιβάρυνση πλήττει πρωτίστως τους πολίτες και τα νοικοκυριά, σε μία περίοδο που πραγματικά ο προϋπολογισμός τους βάλλεται από παντού και μάλιστα για ένα απαραίτητο αγαθό, όχι μόνο για την καθημερινότητα αλλά και για την επαγγελματική τους δραστηριότητα. Ο ΣΕΠΕ επισημαίνει πως η επιβολή των συγκεκριμένων επιβαρύνσεων δύναται να κοστίσει περισσότερο από 65 εκατ. ευρώ το χρόνο στους Έλληνες καταναλωτές.

Μία τέτοια επιβάρυνση πλήττει το μεγάλο στόχο του ψηφιακού μετασχηματισμού της χώρας και της ηλεκτρονικής διακυβέρνησης, θέτοντας προσκόμματα στην απόκτηση προϊόντων τεχνολογίας και ταυτόχρονα, αποτελεί καίριο πλήγμα στη διεθνή ανταγωνιστικότητα του κλάδου Τεχνολογιών Πληροφορικής και Επικοινωνιών, δεδομένου ότι αυξάνει το κόστος διάθεσης των προϊόντων τεχνολογίας των ελληνικών επιχειρήσεων έναντι των ανταγωνιστών τους στην Ευρώπη, αλλά και παγκοσμίως. Επιπλέον, το συγκεκριμένο μέτρο θα έχει αρνητικές συνέπειες και για τα δημοσιονομικά έσοδα αφού, αντί εξοικονόμησης, οδηγεί σε επιβάρυνση, καθώς αυξάνει τα έξοδα από την καταβολή του ποσοστού αμοιβής στον ηλεκτρονικό εξοπλισμό που προμηθεύεται το Δημόσιο, αλλά και από τη μείωση των εσόδων των φορολογούμενων επιχειρήσεων.

Ο ΣΕΠΕ κάνει μία ύστατη έκκληση ώστε, έστω και την τελευταία στιγμή, να επικρατήσει η κοινή λογική και το Υπουργείο Πολιτισμού να λάβει υπόψη του όλα τα παραπάνω και να προχωρήσει στις απαραίτητες αλλαγές στην τροπολογία

Πηγη athensvoice.gr

«Ανάσα» για 150.000 οφειλέτες - Σε «κόκκινα» δάνεια το επίδομα στέγασης

Της Αργυρώς Κ. Μαυρούλη

Στην ενίσχυση περισσότερων από 150.000 οικογενειών με έως 175 ευρώ τον μήνα, οι οποίες ανήκαν πριν από την κρίση στη μεσαία εισοδηματικά τάξη και σήμερα έχουν μη εξυπηρετούμενα στεγαστικά δάνεια, προσανατολίζονται κυβέρνηση και δανειστές μέσω της καταβολής του επιδόματος ενοικίου στέγασης. 

Σύμφωνα με έγκυρες πληροφορίες της Realnews, οι δύο πλευρές έχουν ανταλλάξει πλήθος σεναρίων και εναλλακτικών προτάσεων για το ποια θα μπορούσαν να είναι τα εισοδηματικά κριτήρια καταβολής του επιδόματος. 

Οι δανειστές, κυρίως το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, επέμεναν μέχρι και τις τελευταίες εβδομάδες ότι το επίδομα θα έπρεπε να το λάβουν μόνο 250.000 δικαιούχοι, οι οποίοι ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας, ακολουθώντας την πρόταση της Παγκόσμιας Τράπεζας. 

Η υπουργός Εργασίας Εφη Αχτσιόγλου όσο και η αρμόδια αναπληρώτρια υπουργός Κοινωνικής Αλληλεγγύης Θεανώ Φωτίου υποστηρίζουν ότι τα 600 εκατ. ευρώ θα πρέπει να διοχετευτούν με την καταβολή περίπου 1.000-1.100 ευρώ τον χρόνο σε 600.000 οικογένειες, εκ των οποίων 450.000 διαμένουν σε μισθωμένη κατοικία και 150.000 επιβαρύνονται με το κόστος στεγαστικού δανείου πρώτης κατοικίας. 

Το ΔΝΤ βλέπει θετικά την πρόταση αυτή, καθώς εξυπηρετεί μια από τις πάγιες θέσεις του, που δεν είναι άλλη από τη μείωση του «βουνού» των «κόκκινων» στεγαστικών δανείων, τα οποία προσεγγίζουν τα 27 δισ. ευρώ. 

ΠΗΓΗ: enikonomia.gr

Ουρακοτάγκοι: 97% άνθρωποι και υπό απειλή…

Ο ουρακοτάγκος μοιράζεται το 97% του DNA του με τον άνθρωπο. Μέσα στα μάτια τους, μπορούμε να δούμε τα δικά μας...

Η λέξη «ουρακοτάγκος» προέρχεται από τις μαλαισιανές λέξεις «οράνγκ» (άνθρωπος) και «χουτάν» (δέντρο, δάσος) δηλαδή, «άνθρωπος των δασών». Η ονομασία αυτή δεν είναι καθόλου τυχαία αν σκεφτεί κανείς ότι ο ουρακοτάγκος μοιράζεται το 97% του DNA του με τον άνθρωπο.

Ουρακοτάγκος ονομάζεται το μόνο μέλος του γένους των μεγάλων πιθήκων που ζει σήμερα στην Ασία, δηλαδή του γένους Pongo. Αποτελεί ένα από τα πιο ευφυή πρωτεύοντα και είναι ικανό στην χρήση περίπλοκων εργαλείων. Σε γενικές γραμμές, οι ουρακοτάγκοι δεν είναι επιθετικά ζώα, αλλά ζουν κυρίως μοναχικές ζωές, αναζητώντας τροφή. Το τρίχωμα τους είναι καφέ-κόκκινο, σε αντίθεση με το τυπικό μαύρο τρίχωμα των περισσότερων άλλων πιθήκων.

Όντας ενδημικά είδη στην Ινδονησία και την Μαλαισία, οι ουρακοτάγκοι συναντούνται σήμερα μόνο στα τροπικά δάση των νησιών Βόρνεο και Σουμάτρα, αν και απολιθώματα τους έχουν βρεθεί στην Ιάβα, στη Χερσόνησο της Μαλαισίας, το Βιετνάμ και την Κίνα. Υπάρχουν μόνο δύο σωζόμενα είδη, τα οποία είναι και υπό εξαφάνιση: ο Ουρακοτάγκος του Βόρνεο (Pongo pygmaeus) και ο Ουρακοτάγκος της Σουμάτρα (Pongo abelii), ο οποίος βρίσκεται σε κρίσιμη απειλή.

Στα βιβλία και τους ιστότοπους είναι όλα τα παραπάνω. Στην πραγματικότητα όμως, μεταχειρίζονται από κάποιους ως άγρια ζώα που πρέπει να είναι κλεισμένα σε κελιά. Η πολυμήχανη δράση και η ευφυΐα τους δεν σημαίνει τίποτα σε όλους όσους τα θεωρούν εκθέματα σε ζωολογικούς ή σε όσους καταστρέφουν το φυσικό τους περιβάλλον απειλώντας την ίδια τους τη ζωή. Αν κανείς όμως σκεφτεί καλύτερα, αυτά τα «άγρια ζώα» είναι μητέρες που τους έχουν πάρει τα παιδιά τους, είναι παιδιά φοβισμένα και ταλαιπωρημένα, είναι ζώα που απειλούνται από τους ανθρώπους, αυτούς με τους οποίους μοιράζεται το 97% του DNA τους…

Προστατεύοντας τον ουρακοτάγκο, προστατεύουμε τον ίδιο μας τον εαυτό… Μήπως ήρθε η ώρα να δράσουμε; 

Πηγή newsit.gr

Αυτό το δέντρο παραμένει ζωντανό από τη Ναυμαχία της Σαλαμίνας μέχρι σήμερα

Η ιστορία της «Ελιάς της Όρσας» που επιβιώνει εδώ και 2.500 χρόνια στη Σαλαμίνα

Στη Σαλαμίνα, στην Κοινότητα Αιαντείου, υπάρχει μια γέρικη, πολύ μεγάλη ελιά, γνωστή ως «Ελιά της Όρσας». Πρόσφατα το δέντρο χρονολογήθηκε από τους ειδικούς του Ινστιτούτου Klorane, στο πλαίσιο της αναζήτησης και βράβευσης των αρχαίων ελαιοδένδρων στην Ελλάδα, οι οποίοι υπολόγισαν πως η ηλικία του είναι 2.500 χρόνια.

Ο φιλόλογος-λαογράφος κ. Παναγιώτης Βελτανισιάν και ο Αναπληρωτής Καθηγητής της Φαρμακευτικής Σχολής Αθηνών κ. Προκόπης Μαγιάτης μας μίλησαν για την ιστορία της.

Το 1987, ένα χρόνο πριν φύγει από τη ζωή,ο Νίκος Σαλτάρης δημοσιεύει στο βιβλίο του «Αρβανίτικες ιστορίες και θρύλοι της Σαλαμίνας» την ιστορία για την Ελιά της Όρσας. Η Όρσα ήταν μια κοπέλα που έζησε τον 17ο αιώνα και είχε ως μοναδική προίκα τη συγκεκριμένη ελιά.

Η κοπέλα αυτή είχε ένα τραγικό τέλος, ερωτεύτηκε έναν Τούρκο, ενώ ήταν παντρεμένη και ο σύζυγός την αποκεφάλισε και ήρθε στο νησί με το κεφάλι της μέσα σε ένα ταγάρι...

Δέκα χρόνια αργότερα, λέει ο κ. Βελτανισιάν, έκανα μία προφορική συνέντευξη με μία ηλικιωμένη κάτοικο των Αμπελακίων Σαλαμίνας, τη Σοφία Παπαπαναγιώτου, γεννημένη το 1916, γνωστή με το μελωδικό προσωνύμιο Αλαλά, που το όφειλε στη συνήθειά της να τραγουδά όλη την ημέρα.

Εκείνη μου μετέφερε μια προφορική παράδοση, την οποία γνώριζε από την υπεραιωνόβια γιαγιά της Αικατερίνη Γεροντιώτου, που γεννήθηκε το 1808 και πέθανε το 1923. 

Το αξιοθαύμαστο είναι ότι ένα αρχαίο ιστορικό γεγονός επιβίωσε, μέσα από αυτήν την ελιά, μέχρι τις μέρες μας, χωρίς να έχουμε κάποια ιστορική καταγραφή, γιατί η προφορικότητα του λαού είναι πολύ δυνατή.

Σύμφωνα, λοιπόν, με τα λεγόμενα της γιαγιάς Γεροντιώταινας, την Ελιά της Όρσας την είχε φυτέψει ένας πολύ μεγάλος βασιλιάς, ο Στράτος, γι΄αυτό και είναι η πιο μεγάλη και η πιο παλιά του νησιού.

Τότε είχα γράψει ένα μικρό άρθρο γι΄αυτήν την προφορική παράδοση, στο πρώτο τεύχος του περιοδικού Ρυθμοί της Σαλαμίνας, όπου ανέφερα πως, πίσω από το όνομα του Στράτου, κρυβόταν το όνομα του Τυράννου των Αθηνών Πεισίστρατου, ο οποίος έδρασε το 6ο αι. π.Χ.

Εδώ πρέπει να πούμε πως ο Πεισίστρατος έδωσε μεγάλη ώθηση στην αγροτική πολιτική, μοίρασε σπόρους, έδωσε χρήματα στους αγρότες και ρίζες ελιών για να φυτευτούν στην, άγονη τότε, Αττική.

Στην ουσία, το αξιοθαύμαστο είναι ότι ένα αρχαίο ιστορικό γεγονός επιβίωσε, μέσα από αυτήν την ελιά, μέχρι τις μέρες μας, χωρίς να έχουμε κάποια ιστορική καταγραφή, γιατί η προφορικότητα του λαού είναι πολύ δυνατή.

Έχω εδώ και μια δεκαπενταετία στο Πανεπιστήμιο που ασχολούμαι με το θέμα ελιά και λάδι, και πάρα πολύ συστηματικά από το 2007 και μετά, λέει ο κ. Μαγιάτης.

Εμείς κάτσαμε και ψάξαμε, από τα αρχαία κείμενα, τι λέγανε οι αρχαίοι συγγραφείς για τη χρησιμότητα του λαδιού για την υγεία. Υπήρχε λοιπόν μια αναφορά του Διοσκουρίδη, που έλεγε ότι το καλύτερο λάδι για την υγεία είναι το «ομφάκινον» ή «ωμοτριβές», δηλαδή το αγουρέλαιο.

Αναρωτηθήκαμε γιατί να λέει κάτι τέτοιο, αφού αν αναλύσει κανείς χημικά το λάδι από άγουρες και από ώριμες ελιές, κατά 99,9% είναι ίδιο. Αυτό το 0,1% της διαφοράς περιελάμβανε την ελαιοκανθάλη, που υπάρχει μόνο στο αγουρέλαιο και για την οποία, την ίδια περίοδο, μια δημοσίευση στο επιστημονικό περιοδικό Nature ανέφερε ότι είχε αντιφλεγμονώδη δράση, ανάλογη του Ibuprofen.

Ο Διοσκουρίδης έγραφε ότι το αγουρέλαιο ενδείκνυται για τον πονοκέφαλο και τον πονόδοντο, γνώριζε δηλαδή αυτές του τις ιδιότητες! Αρχίσαμε, στη συνέχεια, να αναρωτιόμαστε αν υπάρχουν διαφορές και ανάμεσα στις ποικιλίες ελιών, πράγμα που επίσης ισχυριζόταν ο Διοσκουρίδης και να αναζητάμε τις φαρμακευτικές τους ιδιότητες.

Καθίσαμε λοιπόν και χαρτογραφήσαμε όλες τις ελληνικές ποικιλίες, οι οποίες υπερβαίνουν τις πενήντα, με την κορωνέικη να κυριαρχεί.

Εδώ, στη Σαλαμίνα, όπως σε όλη την αττικοβοιωτία, οι παλιές ελιές είναι μεγαρίτικες, της Ελιάς της Όρσας συμπεριλαμβανομένης. Ο κεντρικός της κορμός είναι μεγαρίτικη ποικιλία και οι περιφερειακοί είναι άγριοι. Η συνολική της περίμετρος είναι δώδεκα μέτρα και ο κεντρικός κορμός είναι 5,70 μέτρα. Οι ελιές πάντα βγαίνουν άγριες και μετά τις μπολιάζουν.

Στην Αρχαιότητα έπαιρναν τμήματα από τις «μορίες ελαίες», δηλαδή τις ιερές ελιές από το βράχο τις Ακρόπολης, και από εκεί μπόλιαζαν όλο τον αθηναϊκό ελαιώνα. Υποθέτουμε λοιπόν ότι και η Ελιά της Όρσας πρέπει να μπολιάστηκε εκείνη την εποχή, όπως και όλος ο αρχαίος ελαιώνας.

Σήμερα ο ελαιώνας αυτός έχει σχεδόν καταστραφεί, ελάχιστα δέντρα έχουν επιζήσει. Υπάρχει μία ελιά στους Αγίους Αναργύρους, γνωστή ως Ελιά του Πεισίστρατου, η οποία πέρσι αναγνωρίστηκε ως μνημείο της φύσης.

 Ο Πεισίστρατος έδωσε εντολή το 540 π.Χ. σε κάθε Αθηναίο πολίτη ακτήμονα να φυτέψει ελιές. Η Αττική δεν είχε δέντρα, ήταν χέρσα. Υπάρχουν γκραβούρες από την εποχή της Τουρκοκρατίας που δείχνουν τον αττικό ελαιώνα να ξεκινά από τον Πειραιά και να φτάνει μέχρι τους Αγίους Αναργύρους.

Ο ελαιώνας καταστράφηκε από την αστική επέκταση της Αθήνας αλλά και κατά τη διάρκεια της Επανάστασης του 1821, όπως και ο πελοποννησιακός ελαιώνας καταστράφηκε από τον Ιμπραήμ.

Αξίζει όμως να αναφέρουμε τον τρόπο με τον οποίο ο Πεισίστρατος συνδέεται με τη Σαλαμίνα. Ο Πεισίστρατος ανήκε στο γένος των Φιλαϊδών. Ο Φιλαίος ήταν είτε γιος ή εγγονός του Αίαντα, οι απόψεις διίστανται. Ο Φιλαίος, μαζί με τον Ευρισάκη, παρέδωσε τη Σαλαμίνα στους Αθηναίους, με αντάλλαγμα τον τίτλο του Αθηναίου πολίτη και πήγε να ζήσει στη Βραυρώνα.

Όλοι οι απόγονοί του ήταν το γένος των Φιλαϊδών, ένας εκ των οποίων και ο Πεισίστρατος. Είχε επομένως καταγωγή από την Σαλαμίνα και αυτό ίσως συνέβαλε, μαζί με το γεγονός ότι απελευθέρωσε το νησί από τους Μεγαρείς, στη διατήρηση της προφορικής παράδοσης ότι εκείνος φύτεψε την Ελιά της Όρσας, παράδοση την οποία δείχνει να επιβεβαιώνει η χρονολόγηση του δέντρου, που συμπίπτει με την εποχή φύτευσης του αθηναϊκού ελαιώνα.

Να πω εδώ ότι το εντυπωσιακό είναι πως αντίστοιχης ηλικίας μεγαρίτικη ποικιλία ελιάς, όπως αναφέρει ο Δρ. Ιωάννης Ρούμπος, βρίσκεται στον βοτανικό κήπο της Κριμαίας, στην οποία υπήρξε αποικία των Μεγαρέων, η Χερσόνησος ή Ταυρική. Το δέντρο αυτό είναι το αρχαιότερο της Ουκρανίας και είχε ανακηρυχθεί εθνικό μνημείο της, τώρα βέβαια η περιοχή έχει περάσει στη Ρωσία.

Η ακμή της Αθήνας ξεκίνησε με τη μεγάλη παραγωγή λαδιού, υπάρχουν μάλιστα και μύθοι για το ποιος ανακάλυψε τον τρόπο να βγάζουν το λάδι από την ελιά, γιατί δεν είναι αυτονόητο, θέλει ολόκληρη τεχνολογία.

Πολύ ωραία είναι η ιστορία του Κέκροπα, του μυθικού βασιλιά των Αθηνών, που ήταν μισός φίδι, μισός άνθρωπος και συνδέεται μυθολογικά με την Αίγυπτο, ο οποίος ήταν ο κριτής του αγώνα ανάμεσα στην Αθηνά και τον Ποσειδώνα και θεωρείται ότι έδειξε στους Αθηναίους την καλλιέργεια της ελιάς.

Ο Πεισίστρατος όμως ήταν αυτός ο οποίος επέβαλε δια νόμου να φυτέψει ο κάθε Αθηναίος ελιές, με αποτέλεσμα τη δημιουργία ενός ελαιώνα που αποτελούνταν από τουλάχιστον 50.000 ελαιόδεντρα, ίσως ακόμα και 150.000.

Η Σαλαμίνα, επίσης, πρέπει να είχε μεγάλη παραγωγή λαδιού, γεγονός που συμπεραίνουμε από την ύπαρξη πάρα πολλών ελαιοτριβίων, σε έναν τόσο μικρό τόπο. Ακόμα και σήμερα διαθέτει αρκετά λιοστάσια και τα τελευταία χρόνια παρατηρείται μια επιστροφή στην αξιοποίησή τους, ίσως και λόγω της Κρίσης.

Αυτό που είναι εντυπωσιακό, στην ιστορία της Ελιάς της Όρσας, είναι η τεράστια δύναμη της προφορικής παράδοσης, η οποία διέσωσε το γεγονός, όπως αποδεικνύεται από τη χρονολόγησή του, της φύτευσης του δέντρου από τον Πεισίστρατο ή κατόπιν, έστω, εντολής του. Μην ξεχνάμε, άλλωστε, πως πρόκειται για τον μοναδικό ζωντανό οργανισμό που επιβιώνει από τη Ναυμαχία της Σαλαμίνας μέχρι σήμερα!

Το άρθρο δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά στο LIFO.gr το 2015.

Πηγη lifo.gr